Organik vs. hormonlu
Suçlu bulundu: Sokak köpekleri
Bir grup köpek tarafından saldırıya uğrayıp hayatını kaybettiği iddia edilen İranlı adam meselesi yine sokak köpekleri konusunu gündeme getirdi. Belediyelerin bir şey olsa da dayasak zehirli iğneleri diye avuç ovuşturduğu zamanlarda böyle yönlendirici ve kışkırtıcı haberleri haksız buluyorum. Allah'ın unuttuğu yere kurulmuş bir site, köpekler de büyük ihtimalle kısırlaştırılıp şehir dışı diye oraya bırakılmış. Şehirde olsalar dert, olmasalar dert. Bir gram ekmek vermeyip bir de şikayet ediyorlar bize saldırıyorlar diye. Bundan normal ne var? Çakıl taşı yiyecek ya da vahşi kurtlar gibi avlanacak hali yok bu köpeklerin. İnsanlar ya da kurumlar bakmadığı sürece böyle durumlar gerçekleşecek ki ben bu ölümün bu şekilde vuku bulduğundan da şüpheliyim. Türkiye'de geçirdiği ilk gün spora çıkan ve görgü tanıkları tarafından saldırı öncesi yere yığıldığı belirtilen bir adam söz konusu. Yani büyük ihtimalle kendisi bir kalp krizi geçirdi ve köpekler de ya korkudan ya da açlıktan saldırıya geçti. Ha, saldırmasalardı hayatını kaybeder miydi kaybetmez miydi bilinmez ama şu var ki yıllarca o sitelerde oturanlara bir şey olmayıp orada ilk gününü geçiren birinin başına gelmesi ilginç.
Diyeceğim o ki ben de Çanakkale'de şehir dışında bir sitede oturdum bir süre. Bir sürü sokak köpeği ve aç çingene atlarının bulunduğu, başınıza bir şey gelse kimsenin duymayacağı bir yerdi. Buna rağmen saldırıya uğramadım. Naylon hışırtısı duyunca heyecanla üstüme koşmaları ve yemek olmadığını anlayınca kös kös geri gitmeleri haricinde hiçbir tavırlarıyla karşılaşmadım. Yani kurban belirlemeden önce o hayvanları da anlamak, mahrumiyetlerine çözüm bulmak ve en önemlisi haber yaparken kamu oyunu olumsuz yönlendirmektense sadece olup biteni doğru bir şekilde aktarmak gerekiyor. "Sokak köpekleri uyutulmalı" diye çığırtkanlık yapanlarsa bana, ilkokuldayken konferans için okulumuza gelen emniyet amirinin "Öldürüceksin bu sokak çocuklarını, vatana millete hayırları da yok zaten" sözü geliyor.
MDNA çıktı!
Kraliçe Madonna'nın son albümü MDNA nihayet çıktı. Türkiye'de üç versiyonu piyasaya sürülen albümün deluxe olanını edindim. Şık bir kartonet, 2 disc'lik jewel case ve tabii ki birbirinden güzel 17 şarkının tadına varmam zaman alacak. Superstar ve Some Girls dışında albüm gayet başarılı ve doyurucu. Love Spent ve Gang Bang'in ise abartıldığını düşünüyorum ama akustik versiyonunu da dinlemekten geri kalmıyorum. Madonna'nın sabık(alı) işi Hard Candy'nin ise bu albümle kesin bir kategoriye oturduğunu düşünüyorum. Confessions ve MDNA arasında güzel bir yeri var Hard Candy'nin. Madonna'nın ölmeden denemesi gereken bir türdü ve iki turneyle, aynı adlı fitness center zincirleriyle sonuçlandı. Hayranları ne kadar memnun olmasa da dünya sevdi o albümü. MDNA de öyle. TR'de dört günde 30.000, İngiltere'de ise ilk gün 300 küsur bin satarak rekor kırdı. Şimdiki heyecanımız ise 7 Haziran'daki İstanbul konseri. Madonna olmasa şu deli saçması dünyayı şenlendirip renklendirecek başka bir şey yok gerçekten. Çok yaşa kraliçe!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder