The MDNA Tour: Madonna bizi kutsadı

20. ve 21. yüzyılın en ikonik isminin, yani Madonna'nın 7 Haziran TT Arena'daki konseri hakkında yirmi dört saat içinde her şey yazıldı, çizildi. Ben çok uzatmayacağım ve gidemeyenler için şu tarifleri yapıp, konser günümü "özet geç"eceğim. Bir Madonna konseri demek; ani duygu geçişleri, dünyadan tamamiyle ama tamamiyle kopmak ve müziği akciğerlerde hissetmek demekmiş. Öyle ki konser bittiğinde, lucid dream ve astral seyahat takıntılılarının yakındığı, bir süre sonra gerçek hayattan zevk alamama durumunu dahi yaşatıyor size. Çünkü gerçek hayat çok kuru ve sert geliyor ondan sonra. İllüzyon, dini ritüeller, hatta cambazlığı bir arada görebileceğiniz yegane ortammış bir Madonna konseri. Yıllarca fotoğraflarına, video kliplerine baktığınız, kimi zaman saçının tonu için bile arkadaşlarla saatlerce konuştuğunuz birini kanlı canlı görmek ise tarifsiz.
Saha içi kategorisinde olduğum için Şubat'tan beri mümkün olduğunca erken gitmek vardı aklımda. Öyle de yaptım. Gittiğimde 12'yi biraz geçiyordu ve esas girişten bir önceki girişte bekleşenlere katıldım. Fazla kalabalık sayılmazdı. Bir süre sonra kapı açıldı ve koşarak esas girişlere doğru yola koyulduk. Burada yaklaşık 7 saat bekledikten sonra nihayet stada girişler başladı ve "demiri tutmak" için koşarak alana girdik. Tam da düşündüğüm gibi saha içinin demirlerini tutuyordum ve sahne önüyle aramda 60 cm vardı. Ve o da nesi? Sahnede tıpkı Madonna'ya benzeyen biri var ama o değil. Bir saniyelik burukluk ve... Meğer kraliçe üçgenden sahneyi izliyormuş ve soundcheck'in son dakikalarıymış. Kendisini gündüz gözüyle ve "sivil" görmek apayrı bir duyguydu. Sahneden ayrılırken hayranların (çoğu arkadaşım ve harika iş çıkardı(k)lar) bağrışması sonucu onlara eğildi ve sus işareti yaparak bir şeyler söyledi. Ardından sahneden ayrıldı. Bir süre sonra İsralilli DJ Offer Nessim sahneye çıktı ve kendi playlistinden şarkılar çaldı. Kendisini Martin Solveig sananlara küçük bir Google görseller tavsiyesi bu arada.
DJ ile pek coşmadım çünkü enerjimi Madonna'ya saklamak istiyordum. Derken saat 22:20 gibi ışıklar söndü ve çan sesleri duyuldu. İnanılmaz bir andı. Bilindik açılış gerçekleşti ve unutulmaz deneyim böylece başladı. 
Konseri anlatmaktansa o gece hakkında notları paylaşmak istiyorum:
Sahne önü kategorisi, gerçek Madonna hayranlarından çok "Bastım parayı geldim" ve "Ay çok bay geldiaa, çıkıyorum aşkilitom" tarzı huzur kaçırıcı ve dikkat dağıtıcı garip tiplerle doluydu. Gerçek hayranlar ise -neyse ki çoğu üçgene girmeyi başardı- saha içindeydi. Zaten sahne önünün saha içine dönüp "Oha falan yağni, her şarkıyı biliolaaar" türünden bakışları da bunun en büyük ispatıydı. Konser boyunca kurmalı bebek gibi oradan oraya yürümeyip ilk yerleştiği yerden ve mutlulukla izleyebilen tek ünlü ise Derya Köroğlu'ydu.
Madonna'dan daha süslü olmaya and içmiş, full makyajlı ve 1,5 metre topuklularla gelip Direklerarası'ndaki çubuk bacaklı adam gibi gezen kokoş hatunlarsa ayrı bir konu. Bu hususta, kasmayıp çok şık bir eşofmanla gelen Demet Akalın takdire şayan.
Bunun yanında Madonna çok mutluydu ve seyirciyle ilgiliydi. Kürtajla ilgili açıklama yapmaktansa memesini açtı ve "Benim bedenim, benim kararım" kampanyasına en ama en büyük desteği de vermiş oldu. Bir saat kırkdört dakikalık müthiş deneyim, Celebration'la ve küçük Rocco'nun da katılımıyla bitti ve dansçı Yaman Okur Türk bayrağı açtı. Bu arada The MDNA Tour başladığından beri bayrağı açılan ilk ülkeyiz.
Konser sonrası stadyum çabuk boşaldı ama metroya giden yollara dair en ufak bir açıklama ve tabela olmadığı için millet dört bir yana savruldu. Önümüzü göremeden ilerlediğimiz için üst geçit bariyerlerinin dışından yürüdüğümüzü anlamamız ve koşar adımlarla geri dönmemiz ise bir oldu. Öyle bir keşmekeşti ki, normalde burnundan kıl aldırmayacak ünlüler bile metroya yetişmek için korkuluklar üzerinde resmen parende attı. Neyse ki son metroya yetiştik ve dönebildik. Ha, Taksim'e götürmek için kişi başı 40 lira isteyen taksicilere de laflar hazırlamıştım ama bu yazıyı böyle bitirmek yakışmaz.
Sen çok yaşa kraliçe, yaşa ki daha çok gel.


Geceden görüntüler:


Fotoğraf: Burak Yıldız

Fotoğraf: Burak Yıldız

Fotoğraf: Bülent Bayrak